Etykieta Dojo

("Przypomnienia w praktyce Aikido")


  1. Aikido decyduje o życiu i śmierci za jednym ciosem, więc ćwiczący muszą starannie przestrzegać nauk instruktora, a nie konkurować ze sobą, by sprawdzić, kto jest najsilniejszym.
  2. Aikido jest metoda walki, która uczy jak można sobie poradzić z kilkoma przeciwnikami. Adepci muszą się ćwiczyć w czujności nie tylko wobec tego, co się dzieje przed nimi, lecz także po bokach i z tyłu.
  3. Trening należy zawsze prowadzić w przyjemnej i radosnej atmosferze.
  4. Instruktor naucza jedynie jednego, niewielkiego aspektu tej sztuki. Każdy ćwiczący musi - poprzez nieustanną praktykę i trening - sam odkryć jej wszechstronne zastosowania.
  5. W codziennej praktyce najpierw zaczynaj od ruchów ciała, a następnie przechodĽ do bardziej intensywnej praktyki. Nigdy nie wymuszaj niczego w nienaturalny lub nieuzasadniony sposób. Jeżeli przestrzega się tej zasady, nawet ludzie w starszym wieku nie doznają krzywdy i będą mogli trenować w przyjemnej i radosnej atmosferze.
  6. Celem Aikido jest ćwiczenie umysłu i ciała i wykształcenie szczerych i zdecydowanych ludzi. Ponieważ wszystkie jego techniki ma przekazywać bezpośrednio jedna osoba drugiej, nie należy ujawniać innym lekkomyślnie, gdyż to mogłoby doprowadzić do ich użycia przez ludzi niegodnych.

(Morihei Ueshiba; 1935 r.)

Ponieważ te uwagi pisano około roku 1935, niektóre zwroty językowe mogą się wydawać prawie archaiczne, ale podstawowe wskazania zachowały swoją wartość. Po podsumowaniu można je podać tak:
  1. Prawdziwego Aikido nie opanuje się nigdy, jeśli nie postępuje się ściśle według pouczeń instruktora.
  2. Aikido jako sztukę walki doskonali się poprzez bycie czujnym wobec wszystkiego, co dzieje się wokół nas i wystrzeganie się odsłonięcia wrażliwych miejsc ciała (suki).
  3. Praktyka staje się radosna i przyjemna, jeśli się trenuje tylko tyle, by nie dokuczał nam ból.
  4. Nie zadowalajcie się tym, czego nauczono was w dojo. Trzeba stale rozważać, wypróbowywać i rozwijać to, czego się nauczyliście.
  5. Podczas praktyki nigdy nie należy niczego wymuszać w nienaturalny lub nieuzasadniony sposób. Adept powinien podejmować trening odpowiedni do swego ciała, kondycji fizycznej i wieku.
  6. Celem aikido jest rozwój prawdziwie ludzkiej osobowości. Nie powinno się go używać do okazywania ego.

Kisshomaru Ueshiba; Duch Aikido; tłum.:A. Sobolewski i T. Zając; Wrocław 1991; s.92-93.